جای خالی تبلیغات محیطی خطر غرق شدن در سواحل مازندران
جای خالی بیلبوردهای تبلیغاتی و تابلوهای هشدار دهنده شنا در ورودی و خروجی شهرهای ساحلی غرب مازندران در مقایسه با حجم انبوه تابلوهای معرفی کالا یکی از معضلاتی است که به چشم می خورد و این وضعیت بسیار آزار دهنده است .
تبلیغات محیطی در شهرهای ساحلی غرب مازندران نقش بسیار باز دارنده ای درکاهش شمار قربانیان دریای خزر دارد و با وجود نشست های مختلفی که در رابطه با تبلیغات محیطی با هدف آگاهی بخشی و هشدار به مسافران در استفاده مناسب از دریا مورد تاکید جدی مسئولان امر بویژه فرمانداران این مناطق قرار گرفته است اما هنوز هم در مبادی ورودی و خروجی مسیرهای پرتردد ، بی توجهی به امر تبلیغات محیطی در آگاهی رسانی کاملا قابل رویت است .
در این راستا شرکت های تبلیغاتی می توانند به جای تابلوهای تبلیغاتی که خالی گذاشته شده اند ، در معابر شهرهای ساحلی و مبادی ورودی ، خروجی جاده های ارتباطی با نصب تابلو ها و بیلبوردهای تبلیغاتی هشدار دهنده حاوی تصاویر حادثه دیدگان ، اثرات روحی و روانی جان باختن یکی از اعضای خانواده بر دیگر اعضا ، شناگران را از شنا کردن در نقاط کور و غیر ایمن دریا منع کنند . همچنین وقوع آتش سوزی ها در جنگل ها نیز از دیگر مواردی است که می توان با تبلیغات و تابلوهای هشدار دهنده مانع آن شد .
اما به نظر که بیشتر فضاهای عمومی و اماکنی که در تیررس مسافران و گردشگران قرار دارد را نه برای تبلیغات در حوزه فرهنگ سازی و آگاهی بخشی برای سلامت جامعه بلکه برای تبلیغات تجاری و افراد خاص در نظر گرفته اند که چنین وضعیتی جای تامل دارد و شهرداری ها و پایانه حمل و نقل با رویکردی کاملا اقتصادی به تبلیغات شهری برخورد می کنند که در خوشبینانه ترین شرایط، مسئولان این نهادها درصد ناچیزی از بیلبوردها و استندها را به تبلیغات غیرتجاری آن هم در راستای فعالیت ها و سیاست های صنفی اختصاص می دهند که در این میان، فرهنگ سازی سازنده جایی ندارد .
محسن رضوی نیا بیان کرد : باید متناسب با فرهنگ بومی ، سن ، جنسیت و سطح سواد مخاطبان در فضاهای نزدیک به هم از جمله در مبادی ورودی شهر و سواحل و حاشیه جاده های پرتردد تابلوهای تبلیغاتی متناسب نصب شود به شکلی که در تیررس مسافران و گردشگران ورودی به شهرهای ساحلی غرب مازندران باشد ، تا به آسانی قابل رویت و در دسترس مخاطبان قرار گیرد که متاسفانه کمتر به این موضوع پرداخته شده است .
مدیرکل پزشکی قانونی مازندران میانگین سالانه غرق شدن شناگران را در سواحل دریای مازندران طی سال های قبل از سال ۹۳ تعداد ۱۷۳ نفر اعلام کرد و گفت با تدابیر اتخاذ شده در قالب طرح سالم سازی سال ۹۳ این رقم به ۹۸ نفر کاهش یافت.
مدرس دانشگاه فرهنگ و هنر مازندران ، علاقه‌مندسازی مخاطبان به پیام های تبلیغات محیطی با استفاه از رنگ های مناسب در تابلوها، دادن پیام های خوشایند به مخاطبان، برانگیختن حس همکاری مخاطبان با عوامل اجرایی در اجرای درست پیام ها، عمل کردن به پیام های تبلیغات محیطی و دستورالعمل های مربوط به شنا در محل های مجاز طرح های سالم سازی دریا و عدم ورود به مناطق ممنوع شنا را از نتایج استفاده از ابزارهای تبلیغاتی گرافیک محیطی در شهرهای برخودار از ساحل معرفی کرد .
علی عباسی شمار غرق شدگان را در دهه ۸۰ تعداد دو هزار و ۱۸۳ نفر اعلام کرد و افزود : در سالهای ۸۸ تا ۹۳ تعداد یک هزار و ۳۵ نفر در دریای مازندران غرق شدند که بیشترین این تعداد مربوط به سال ۹۱ با تعداد ۲۱۴ نفر است .
وی با استناد به آمار بالای غرق شدگان به ویژه در سال ۹۱ از هماهنگی مسئولان استانی و شهرستانی برای کاهش تعداد غرق شدگان در سال ۹۳ ابراز خشنودی کرد و گفت در سال ۹۳ آمار تلفات به ۹۸ نفر کاهش یافت که امیدواریم با افزایش اقدامات پیشگیرانه این رقم به صفر برسد .
عباسی گفت: در سال ۹۳ در مقایسه با سال ۹۱ بیش از ۱۰۰ نفر کاهش تلفات را شاهد هستیم که این کار بزرگ و ارزشمندی است و جا دارد مسئولان نجات غریق استان، شهرستان ها و فرماندران با ادامه روند حرکت ارزشمند خود این رقم را به پایین ترین حد ممکن برسانند .
مدیرکل پزشکی قانونی مازندران گفت : با برنامه ریزی صحیح و نظارت و از هم مهم تر تبلیغات محیطی مناسب و نیز همکاری رسانه ها می توان از رویدادهای ناگوار در سواحل دریا جلوگیری کرد.
بنابراین همانطور که گفته می شود ” بزرگ ترین سرمایه در دنیای کنونی منابع انسانی است ” ، در این زمینه لازم است شهرداری با نصب تابلوهای تبلیغاتی فرهنگی و علائم هشدار غرق شدن ، اقدامات اساسی انجام دهد تا هر ساله شمار زیادی از مسافران و گردشگران ورودی به این مناطق به علت نا آگاهی طعمه دریا نشوند .
عضویت در خبرنامه