نقاشی دیواری روباه و زاغ
اصفهان یکی از شهرهای مبنایی برای کشور ایران در طول تاریخ بوده و هست این شهر از معدود مراکز باستان شناسی ارزشمند جهانی وبسیاری از آثار باستانی آن در لیست آثار بشری به ثبت رسیده است. اگر از تاریخ این شهر سخن به میان آید سرگذشت آن تا اعماق اساطیر وافسانه ها ریشه دارد. اهمیت اصفهان به اندازه ای است که در اکثر دائره المعارفهای بزرگ جهان مدخلی به آن اختصاص یافته و سفرنامه هایی از محاسن وشکوه ظاهری و باطنی آن از پژوهندگانی چون تاورنیه، شاردن و… به نگارش درآمده و مظاهر تمدن آن همانند سبک معماری ، مکتب فلسفی و منهج فقهی آن چشمگیر است.
واکنون چند سالی است که اصفهان به فعالیت های فرهنگی در راستای توسعه و زیباسازی فضای شهری در قاب بیلبوردهای تبلیغاتی خلاقانه،تلویزیون های شهری و دیوارنگاری های برجسته و… پرداخته و تحولی عظیم در سیمای شهر را پدید آورده است،از چندی پیش شاهد دیوارنگاری های زیبایی در اصفهان بودیم که این جذابیت نه تنها در اصفهان بلکه در کل ایران دیده می شود.
اینبار محیطی دات کام دیوار نگاری که بر روی دیوار مدرسه ای در اصفهان صورت گرفته را به نمایش گذاشته است که در ادامه به آن می پردازیم.
تصویری که پیش روی شماست تصویر درس «روباه و زاغ» کتاب درسی فارسی سوم دبستان است و شعر معروفی که سراینده اش حبیب یغمایی معرفی شده است این داستان زیبا بر روی دیوار مدرسه دخترانه ای در اصفهان نقاشی شده و تلفیق از نقاشی سنتی و مدرن است که به چهره شهر جان تازه ای بخشیده است.
همانطور که می دانید این تصویر حکایت گر داستان زاغی است که تکه پنیری میرباید و بر درختی مینشیند .اما روباه حیله گری با چرب زبانی، زاغ را به آواز خواندن تشویق میکند، در نتیجه، پنیر از منقار زاغ میافتد و روباه آن را به چنگ میآورد.
تصویر روباه و زاغ نمونه ای از نقاشی برجسته بر روی دیوار است که با خلاقیت طراحی شده به گونه ای که شاخ و برگ درختان را به حالت طبیعی شبیه سازی کرده و با وزش باد شروع به تکان خوردن می کند و با وجود اینکه این طرح زیبا چندی پیش اجرا شده هنوز هم حس خوشایندی را برای کسانی که از این منطقه عبور می کنند دارد و علاوه بر زیبا سازی چهره شهر باعث می شود تا شیرینی متون درسهای دبستان را از یاد نبریم .
هدف از اجرای این طرح بر روی دیوار مدرسه دخترانه به معنی احساس خطر و تهدیدی است که فرد همواره در دوره های مختلف زندگی ممکن است با خود داشته باشد. این احساس، به ویژه در مورد دختران به علت شرایط ویژه جسمی بیشتر صدق می کند که باید مراقب روباه های دوران خود باشند و همچون زاغ فریب نخورند.