پایان عصر طلایی صنعت تلویزیون در آمریکا

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– صنعت تلویزیون از نظر شمار تولیدات جدید با بزرگترین انفجار در تاریخچه خود روبروست. مسئله ای که سبب شده، بین شبکه های جاافتاده تلویزیونی از یک سو و غول های شورشی حسابی پولدار اینترنتی از دیگر سو، جرقه های یک جنگ میلیارد دلاری زده شود.

همچنین این رونق بسیار بزرگ دارد شکل صنعت تلویزیون را از آتلانتا گرفته تا هالیوود تغییر می دهد. بگونه ای که حتی بازیگران به حاشیه رانده شده، ناگهان با درخواست های پرشمار روبرو شده اند. همچنین اینک برای جذب کسانی که ماه ها بیکار می ماندند، درگیری به وجود می آید. هنریک باستین تولیدکننده اجرایی مجموعه تلویزیونی باش/ Bosch برای استودیوی آمازون می گوید: به نظر می رسد، هر هفته یک فیلم ساخته می شود. بگونه ای که واقعا در حال حاضر هیچ استودیویی در لس آنجلس وجود ندارد، که دوربین ها و سایر تجهیزات مربوطه در آنها مشغول به کار نباشند. همچنین توصیه به همه افراد دست اندر کار این است، که جایی نروند (زیرا کار بعدی در راه است).

از دیگر سو هزینه های سرسام آور برای اینگونه تولیدات سبب ایجاد این ترس عمیق و فزاینده شده، که در چه زمانی حباب مالی صنعت تلویزیون خواهد ترکید؟ چراکه ساخت شمار بسیار زیادی از انواع برنامه ها از درام گرفته تا کمدی، بودجه عظیمی را به خود اختصاص داده اند. اما سبب نشده اند، که نگرانی از نبود یک برهه نوین تلویزیونی از بین برود. اریک شرایر رئیس اصلی برنامه ریزی شبکه تلویزیونی فاکس می گوید: وضعیت حوزه کنونی تلویزیون قابل دوام نیست. زیرا شبکه هایی هستند که می خواهند با سرمایه گذاری در برنامه ریزی و فیلمنامه نویسی، موجودیت خود در این حوزه را توجیه کنند. اما از آنجاکه مخاطبان نمی توانند از تمامی این تولیدات استفاده نمایند، به خودی خود دست اندرکاران قوی باقی خواهند ماند و ضعیف ترها توانایی مقاومت نخواهند داشت.

باید دانست، که جنگ پیشین در این حوزه ساده بود. یعنی تولیدکنندگان بزرگ با شبکه های کابلی کوچکتر رقابت داشتند، تا روی صفحه تلویزیون های خانه های مردم دیده شوند. اما اینک حوزه رقابت بسیار گسترده شده است. از جمله اینکه امپراطوری های رو به توسعه اینترنتی وارد بازار رقابت گشته اند. به همین سبب میلیون ها خانواده آمریکایی با قطع قرارداد با شبکه های کابلی، برنامه های محبوبشان را از جمله از طریق کامپیوتر و تلفن دستی تماشا می کنند.

از سال ۲۰۱۰ به این سو شمار برنامه های تلویزیونی دارای فیلمنامه اصلی دو برابر شده است. بگونه ای که در سال جاری تعداد آنها سر به ۴۳۰ زد. در همین برهه به سبب رقابت برای به کارگیری بازیگران و استفاده از استودیوهای فیلمبرداری، هزینه فیلمبرداری و تبلیغات مجموعه های تلویزیونی با افزایشی ۲۰ درصدی، به ساعتی بیش از چهار میلیون دلار رسید.

در حالی که فعالان سنتی این حوزه از جمله شبکه های تلویزیونی کابلی دست اندر کار این روند پرهزینه تر بوده اند، رقبای اینترنتی دارند بازار را از دست آنها درمی آورند. چراکه از جمله اینک نیمی از خانواده های آمریکایی اهل تماشای تلویزیون، به خدمات نوین این رقبا دسترسی دارند.

در این میانه بازار استودیوهای تولید برنامه سکه شده است. کمااینکه استودیوی تولیدکننده برنامه هایی مانند مرد دیوانه، اکنون دست اندرکار ساخت تقریبا ۸۰ برنامه برای ۴۰ شبکه گوناگون تلویزیونی است.

روند موجود پول فراوانی را به جیب دکوراتورها، راننده ها، مسئولان تهیه غذا و… ریخته است. افرادی که در پشت صحنه کار می کنند و روزگاری تغییرشان به سادگی آب خوردن بود. اما اینک به نظر می رسد اشخاصی شده اند که نمی توان برایشان جایگزینی پیدا کرد.

به هرحال مسائلی که به برخی از آنها اشاره شد، سبب گشته اند که حتی افراد دارای نقش های کلیدی در صنعت تلویزیون به این نتیجه برسند که وضع موجود قابل دوام نخواهد بود. کمااینکه جان لندگراف رئیس فاکس بر این باور است که در خلال چند سال آینده صنعت تولیدات تلویزیونی به ناگهان با شکست روبرو می شود. چراکه برنامه های پرهزینه اش که اینک تنها شمار اندکی از تماشاگران تلویزیون های سنتی را به خود جلب می کنند، دیگر سودی به همراه نخواهند داشت. روندی که از هم اکنون آغاز شده است. زیرا گرچه برخی از مجموعه های تلویزیونی بسیار پرطرفدار همچنان می توانند میلیون ها بیننده را پای تلویزیون های خانه خود بنشانند، اما ۲۰ درصد تولیدات قرارگرفته در پایین فهرست محبوب ها، به طور متوسط تنها ۳۸۰ هزار تماشاگر دارند./ ایران جوان

عضویت در خبرنامه