تازه ترین پرده رقابت اصلاح طلبی-اصولگرایی
نگاهی به مواضع اخیر رهبران جناح اصلاح طلب نشان می دهد، دغدغه اصلی اصلاح طلبان علاوه بر اتحاد و ائتلاف میان اصلاح طلبان موضوع تأیید صلاحیت هاست، به نحوی که برخی از اصلاح طلبان به صراحت این دغدغه خود را بیان می کنند. البته برای رفع این نگرانی خود نیز در این روزها راه حل های فروانی ارائه کرده اند.
گروهی از اصلاح طلبان در این راه حل ها در تلاش هستند از طریق مذاکره با ارگان های مرتبط، بتوانند تأییدیه شورای نگهبان را به دست آورند. این روشی است که محمدرضا عارف به صراحت آن را بیان کرده است. گروهی دیگر از اصلاح طلبان پیشنهاد می کنند که اصلاح طلبان باید کاندیداهای پرتعداد، جوان و کمتر شناخته شده را برای تأیید صلاحیت به شورای نگهبان معرفی کنند تا بتوانند به اصطلاح گزینه های چراغ خاموش را به جامعه معرفی کنند. در کنار این‌ها برخی اصلاح‌طلبان دیگر نیز امیدوارند در کنار تأکید چندباره رئیس جمهور و وزیر کشور بر اجرای قانون در این زمینه، شورای نگهبان در نقش نظارتی خود ایفای نقش کند.
حال در اردوگاه اصولگرایان شرایط کمی فرق می کند. چالش جدی اصولگرایان موضوع ائتلاف و لیست واحد در انتخابات است. تجربه انتخابات ۹۲ به اصولگرایان نشان داد، تفرقه و تعدد کاندیدا و لیست هیچ نتیجه ای جز شکست برای آنها نخواهد داشت؛ بنابراین، آنها در این انتخابات سعی می کنند بر اساس همین تجربه از هر گونه تفرق و چند دسته ای در جبهه اصولگرایان جلوگیری کنند و در نهایت با یک لیست واحد قدم به عرصه رقابت بگذارند. برای رسیدن به این هدف نیز تاکنون فرمول های متفاوتی برای رسیدن به نتیجه پیشنهاد کرده اند که البته هنوز هیچ یک از این فرمولها نهایی نشده و به نتیجه نرسیده است.
با این حال در آستانه انتخابات امسال، موضوع جدیدی نیز در عرصه ادبیات سیاسی کشور پا به عرصه گذاشته که می توان از آن به (نامزد ربایی) در انتخابات تعبیر کرد. با توجه به دگرگونی هایی که در جناح بندی ها و موضع گیری های افراد در سال های اخیر رخ داده است، برخی از جناح ها به دنبال جذب نیروهایی هستند که در گذر زمان در موضع گیری های آنها قدری تغییر ایجاد شده است.
به عنوان مثال در ماه های اخیر، مطالب و سخنان زیادی درباره حضور آقایان ناطق نوری و علی لاریجانی در لیست اصلاح طلبان، اعتدالیون و یا اصولگرایان حکایت داشت؛ مثلا دو روز پیش، محمدرضا باهنر، دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین در نشست ماهیانه این تشکل در مورد بحث های مطرح پیرامون حضور علی لاریجانی در لیست اصلاح طلبان خاطرنشان کرد: اگر اصلاحات بتواند لیستی ارائه دهد، حتما تخم مرغ های خود را در سبد لاریجانی نمی گذارد و داستان صدا وسیما و دوران اصلاحات یادشان نرفته است؛ لاریجانی اصولگراست، هرچند اصولگرایی طیف وسیعی دارد و ممکن است اختلافاتی در آن وجود داشته باشد.
به نظر می رسد این شکل از کشمکش های حزبی و جناحی حداقل در تاریخ سیاسی بعد از انقلاب سبقه کمی داشته است. در واقع در سال های اخیر مرز میان احزاب و جناح ها و حتی افراد تا حدودی کاملا آشکار و نمایان بوده، ولی تحولات سیاسی در چند سال اخیر خصوصاً بعد از انتخابات ۹۲ و حضور اعتدالیون کمی این مرزها را درهم نوردیده است.
بنابراین امروز به صراحت نمی توان درباره افرادی را که مشی میانه رویی دارند، در دو ظرف اصولگرایی و یا اصلاح طلبی خلاصه کرد؛ هرچند این دو جناح به هر نحو سعی می کنند به هر شکل ممکن افراد را در یکی از این دو طیف تعریف کنند.
عضویت در خبرنامه