ضرورت آینده پژوهی و نگاه به آینده به عنوان نقش برجسته روابط عمومی نوین

۱ . چکیده
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)– با توجه به نقشی که آینده پژوهی دربهبود و افزایش اثربخشی فرآیندهای تصمیم سازی و سیاستگذاری سازمان ایفا می کند ضرورت توجه به این امر در روابط عمومی ها بیش از پیش آشکار شده است. آینده پژوهی را می توان بخشی از فرایند برنامه ریزی هرسازمان برای دستیابی به آینده مطلوب دانست که با محاسبه الزامات و اقتضائیات دنیای جدید مسیر توسعه و پیشرفت سازمان را با بهره گیری از فرایندهای علمی هموار کرد. در عصرجدید با توجه به تغییرات شتابان درمحیط کسب و کار و وجود فوریت های خاموش درسازمان و لزوم درک بهتر تغییرات, تقویت قدرت تفکر راهبردی و افزایش توان دوراندیشی دربرخورد با عدم قطعیت نهفته در آینده بیش از پیش درروابط عمومی احساس می شود اما در مجموع آنچه باعث شده روابط عمومی بعنوان ضربه گیر یک سازمان BUFFERING  نقش آینده پژوهی قابل ملاحظه باشد بحث فوریت های خاموش یک سازمان است یعنی فوریت هایی که در نهایت منجر به یک چالش و بحران برای سازمان خواهد شد و امروزه لازم است با یک آینده پژوهی مناسب و رویکرد روابط عمومی آینده نگر بتوانیم چنین شرایط بحرانی در آینده را با اقدامات و پیش بینی لازم مدیریت نمائیم.
  
واژگان کلیدی: آینده پژوهی , فوریت های خاموش ، برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت , چشم انداز سازمان , حرفه ای گرایی , اخلاق سازمانی
 
 ۲ . مقدمه
امروزه ارتباطات نقش حیاتی دردوام و بقای سازمانها داشته و سازمانی موفق تر است که با استفاده از ابزار و فنون نوین ارتباطی و اطلاعاتی نقش خود را در جامعه پررنگ نماید . آینده سازی یا آینده پژوهی یکی از نقش های جدید روابط عمومی و یکی از مسائل مهمی است که در دنیای به شدت درحال تغییر و دگرگونی باید مورد توجه متخصصان و دست اندرکاران روابط عمومی باشد چنین هدفی و رسیدن به وضعیتی که واحدی مانند روابط عمومی بتواند درسازمان بر مبنای شناخت از آینده حرکت کند نیازمند مشارکت و همدلی هم اعضاء سازمان است به همین جهت باید اذعان داشت که اساسا در بحث های آینده پژوهی همواره باید جهشی صورت گیرد تا سازمانها بتوانند با سعی و تلاش بیشتر خود را برای تحولاتی که در راه هستند آماده نماید.

 

 پس اگر بخواهیم روابط عمومی را در آیینه و قاب آینده شفاف و واقعی بنگریم باید اعتراف کنیم تنها روابط عمومی هایی موفق خواهند بود در آینده سازمانهای خود نقش آفرینی کنند که امروزه بتوانند با رصد و شناخت رویدادهای آینده زمینه حرکت سازمان در مسیر درک نیازها و انتظارات مشتریان را فراهم نماید که البته این موضوع با آموزش , پژوهش , برنامه ریزی و یکپارچه سازی فعالیت ها محقق خواهد شد . رسالت حرفه روابط عمومی ایجاد هماهنگی درجامعه است که به عنوان مهندسی اجتماعی خوانده می شود و ایجاد درک متقابل بین سازمان و مخاطبان به نوعی مدعی العموم مردم در سازمان و حامی سازمان دربین مردم که نهایت این حلقه ارتباطی با رعایت شفافیت لازم منجر به ایجاد رضایتمندی خواهد شد .

با توجه به تحولات سریع و متنوع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که درمحیط سازمان رخ می دهد لازم است در درون سازمان مکانیزمی طراحی شود که بتوان به موقع تحولات را پیش بینی و راهبرد مناسبی برای مدیریت بر محیط تدوین کند. بدین منظور جایگاهی که در آن می توان در این زمینه سرمایه گذاری کرد روابط عمومی است . بطور کلی روابط عمومی در نقش آینده نگری لازم است در زمینه هایی چون کسب آگاهی درباره ی حوادث نامعلوم که روی خواهد داد تحلیل اطلاعات محیطی در زمینه های مختلف ، پیش بینی های عالمانه درباره ی تحولات محیط و اثرات آن بر سازمان ، تقویت افق شناسی برنامه نویسی برای آینده، آینده گزینی و به دنبال آن آینده سازی برای سازمان فعالیت داشته باشد .
  
۳ . اصول و شاخص های مربوط به آینده پژوهی در روابط عمومی
ضرورت برنامه ریزی در روابط عمومی
نیاز به شناخت و درک متقابل به منظور تسریع در دستیابی به مقاصد و اهداف، امروزه درسازمانها و ادارات به عنوان یک اصل اساسی درمدیریت پذیرفته شده است. این ارتباط که ازآن به عنوان روابط عمومی یاد می شود یکی ازمهمترین و با ارزش ‎ترین عوامل موثر در سرنوشت هرموسسه وگروه محسوب می گردد و از سویی تمامی فعالان جامعه دربخش های مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و. . . جویای روابط عمومی هایی هستند که آنان را درطراحی روش های معقول و تعیین خط مشی های مرتبط با آینده یاری دهند. امامتاسفانه وجود سوء تعابیر و یا عدم آگاهی وشناخت کافی ازوظایف وحیطه عملیاتی و یا عدم شناخت ازتوانمندی های تخصصی روابط عمومی درابعاد درون سازمانی وبرون سازمانی باعث شده روابط عمومی ها با موانع جدی ومتعددی روبرو شوند که این مساله حاکی از نبود برنامه ریزی در روابط عمومی سازمانها است. 

زیرا یکی از ارکان روابط عمومی، برنامه ریزی است. روزمرگی و کار را به دست زمان سپردن نمود روابط عمومی ناکارآمد است اگربخواهیم یک روابط عمومی کار آمد با ایفای نقش کلیدی در سازمان داشته باشیم باید برنامه ریزی سر لوحه کارمان قرار گیرد آن وقت است که روابط عمومی می تواند با سازماندهی مناسب تشکیلاتی و مدیریت علمی در قالب برنامه عملی مشخص، ضمن رعایت اصول اخلاقی و حرفه‌ای روابط عمومی و ارائه اطلاعات مشاوره‌ای به مدیریت سازمان برای نفوذ در افکار عمومی و هدایت آن، افزون بر برنامه ریزی ویژه برای رهبران فکری، به شکل اصولی رسانه‌ها را در خدمت گرفته و به اصل اطلاع‌ یابی اهمیت ویژه داده و از طرفی با توسعه فعالیتهای افکارسنجی و ارتباطات مردمی و تولید فرآورده‌های فرهنگی سعی دارد جریان مبادله پیام بین سازمان و مخاطب را دو سویه کرده و بازخورد لازم را در جریان ارتباطی خود با مخاطبان در ابعاد درون سازمانی، ملی و بین‌المللی ایجاد کرده و ازاین طریق آثارکلان و تاثیرگذارمثبت،در سطح سازمان و برنامه‌های توسعه ملی ایجاد کند. 
 
ضرورت توجه به آموزش در روابط عمومی
آموزش روابط عمومی به رشد و توسعه فعالیت های روابط عمومی کمک می کند و به کارکنان روابط عمومی کمک می کند که حوزه های جدیدی را وارد فعالیت های خود کنند. امروز با ورود به عرصه سئو پی آر یا روابط عمومی اینترنتی نوین می توانید از مواهب و موقعیت های جدیدی بهره مند شوید. بهترین نوع آموزش روابط عمومی ورود به دانشگاه است. ورود به دانشگاه معتبر می تواند بسیار بسیار در کسب بینش روابط عمومی موثر باشد. مخصوصا اگر کارکنان شما در حین فعالیت شغلی به دانشگاه بروند می توانند آموخته های آکادمیک خود را در محیط عمل به اجرا درآورند. برخی از اساتید روابط عمومی و خبرگان این حرفه در سال های اخیر با برگزاری دوره های خصوصی و عمومی سعی در ارتقای سطح دانش روابط عمومی سازمان ها بر اساس آخرین استانداردهای روز دنیا می کنند. این دوره ها نیز در شرایطی موثرند که کارکنان روابط عمومی بخواهند فعالیت جدیدی را راه اندازی کنند.
 
ضرورت انجام پژوهش و مطالعات اجتماعی در روابط عمومی
تحقیق و پژوهش یکی از فعالیت های مهم وبه عبارتی از ارکان روابط عمومی است اگر بپذیریم سنجش افکار عمومی یکی از فعالیت های عمده و مهم روابط عمومی است پس بهره گیری از روش های پژوهشی وتحقیق گامی بلند در جهت دستیابی به اهداف روابط عمومی است.

در این بخش دو بستر و جایگاه مهم وجود دارد اول سنجش نظرات و دیدگاه های مردم و یا به عبارتی ارباب رجوع از طریق تحقیقات میدانی و با استفاده از روش های مختلف نمونه گیری و دوم بررسی و تجزیه و تحلیل محتوای وسایل ارتباط جمعی بویژه مطبوعات امروزه بسیاری از متولیان ودست اندرکاران روابط عمومی افکار عمومی را به عنوان یک عامل تأثیر گذار و مهم در تحولات سازمانی واجتماعی قبول دارند ولی نگاه آنان نسبت به افکار عمومی مبتنی بر پایگاه و جایگاه علمی نیست. بسیاری از صاحبنظران معتقدند که فعالیت روابط عمومی با تحقیق و پژوهش آغاز شده و با ارزیابی به پایان می رسد.

 امروزه در روابط عمومی های نوین وکارآمد تحقیقات وپژوهش به ویژه سنجش افکار موجب شده تا تصمیم گیر ی ها وتصمیم سازی ها درسازمان مخاطب محور شده وسطح فعالیتها و موفقیت های سازمانی ارتقا یابد باید بپذیریم اطلاع یابی واطلاع رسانی درست زمانی بطور منطقی واصولی محقق می شود که زمینه پژوهشی داشته باشد ویک ارتباط دو سویه هم زمینه اعتماد مخاطبان را فراهم سازد و هم باارزیابی دیدگاههای مخاطبان وتبادل اطلاعات زمینه مشارکت فعال وپویای آنان ایجاد می شود.  بررسی و شناخت و مطالعه مداوم محیط داخل وخارج سازمان یک وظیفه مهم روابط عمومی است. پیشرفت روز افزون وسایل ارتباط جمعی وبهره گیر ی از فن آوریهای نوین اطلاعاتی وارتباطی موجب شده است تا روابط عمومی هایی بتوانند درعرصه فعالیت سازمانی موفق باشد که پژوهش مدار وتحلیل گرا باشند حرکت از جامعه صنعتی به سوی جامعه اطلاعاتی و پدیده مهم جهانی شدن زمینه شناسایی، کسب پردازش و انتقال دانش واطلاعات را فراهم نموده است 

و اگر روابط عمومی نتواند دراین چرخش اطلاعات نقش آفرینی کند روابط عمومی مرده  و ناکار آمد است راه اندازی تلفن گویا، سایت و پایگاه های اطلاعاتی، وبلاگ، نشریات الکترونیکی، مجله الکترونیکی در تغییر کارکردها وشکل و محتوای روابط عمومی در هزاره سوم تأثیر بسزایی داشته است و در این عرصه سازمانی می تواند موفق عمل کند که با اطلاع رسانی و اطلاع یابی به موقع چالش ها را پشت سر بگذارد. درغیر اینصورت سازمان های با روابط عمومی سنتی و ناکارآمد در آستانه شکست و ناکامی قرار می گیرد.
 
اهمیت اخلاق مداری درآینده پژوهی  روابط عمومی
یک روابط عمومی کارآمد و حرفه ای، علاوه بر لزوم آشنایی با تئوری ها، روش ها و فنون تخصصی حوزه های مرتبط با رشته خود، ناگزیر از احترام به اصول اخلاقی حرفه روابط عمومی است، تا از این رهاورد بتواند خود را به عنوان یک محرک و الگویی اجتماعی در فرآیند ارزش آفرینی برای نمادهایی همچون صداقت، راستگویی، ایجاد تفاهم و احترام به شخصیت و کرامت انسانی معرفی کند. روابط عمومی به عنوان تفکری اخلاقی و دانشی انسان مدار از قرن ها پیش همواره به عنوان عنصری برای دستیابی به تفاهم و رسیدن به دیدگاه های مشترک بر پایه اصول اخلاقی و دیدگاه های مترقی بشری شناخته شده است.

در این بین اخلاق و تبعیت از اصول و چارچوب های آن در هر دوره ای، چه در  اشکال ارتباطی به گونه سنتی و چه در ارتباطات مدرن و تخصصی، از ارکان اصلی روابط عمومی محسوب شده و جزئی جدایی ناپذیر از آن به حساب آمده است. متخصصان و شاغلین حوزه روابط عمومی در هر فرهنگ و جامعه ای علاوه بر به کارگیری و استفاده از اصول تخصصی و حرفه ای دانش روابط عمومی و ارتباطات در جهت پیشبرد فعالیت های خود، به مجموعه‌ای از اصول و معیارهای اخلاقی و اعتقادی نیاز دارند تا بتوانند کلیه فعالیت های خود را بر پایه این اصول و به شکلی صحیح پایه ریزی نمایند، این معیارها و اصول اخلاقی و اعتقادی که به اصول اخلاقی روابط عمومی شهرت یافته است دارای ارکانی است که از جمله آنها می توان به صداقت، درست کاری، امانت داری، قانون مداری، حفظ حقوق ذینفعان، بی طرفی، پرهیز از مبالغه، دوری از دامن زدن به شایعات، تکریم ارباب رجوع، حفظ کرامت انسانی، احترام به شخصیت افراد، انصاف و…اشاره کرد.

در یک نگاه عمومی می توان این معیارهای اخلاقی و ارزش های متبلور در حرفه روابط عمومی را بیانگر عقاید قابل قبول کلیت جامعه و سازمان ها و نهادهای فعال در آن دانست، چرا که این هنجارها، ملاک های رفتاری هستند که علاوه بر رعایت توسط کلیه افراد جامعه، موجب تجلی یافتگی و نمود واحد روابط عمومی نسبت به سایر بخش ها و حرفه های فعال در جامعه خواهد شد، که دلیل آن را هم می توان در آمیختگی و عدم گسست دانش روابط عمومی با اخلاق و اصول اخلاقی دانست. چرا که همواره در تمام تعاریف روابط عمومی و همچنین در کارکردهای آن بر تفاهم، صداقت، دستیابی به دیدگاه ها و منافع مشترک، عدم جهت گیری ها، فاصله گرفتن از فریب و مبالغه، امانتداری و حفاظت از کرامت و شخصیت انسانی تاکید شده است که اینها همگی از مصادیق اخلاق محسوب می شوند.
 
اهمیت بحث حرفه ای گرایی در روابط عمومی آینده نگر
روابط عمومی به عنوان آئینه دستگاه ها، ادارات دولتی و شرکت های خصوصی تلقی می شود، نقش روابط عمومی در جلب نظر و مشارکت افکار عمومی در خصوص عملکرد دستگاه و سازمان، کمک به فعالیت های دستگاه و همچنین در ارزیابی آن سازمان اساسی و تعیین کننده است.

در ایران تاکنون چندان نگاه تخصصی و حرفه ای به روابط عمومی نشده و معمولا روابط عمومی و کارکنان آن در سازمان ها از لحاظ ساختار اداری در خصوص تخصصی و حرفه ای بودن در سطح پایین و فقیری قرار گرفته اند، در سال های اخیر با توجه به اینکه رشته هایی در حوزه روابط عمومی در برخی از دانشگاه ها ایجاد شده است، نگاه تخصصی به صورت خیلی کم دیده می شود، ولی همچنان روابط عمومی ها از نگاه تخصص و حرفه ای بودن فقیر هستند.

هم اکنون روابط عمومی ها معمولاً در کارهای روزمره اداری و بیشتر در بخش برگزاری مراسمات، تبلیغات و اطلاع رسانی های معمولی فعالیت می کنند و بصورت حرفه ای وارد رسالتی که یک روابط عمومی سازمان باید داشته باشد، وارد نشده اند. روابط عمومی ها نقش عمده ای در ایجاد شناخت از وظایف، اختیارات و اهداف سازمان ها دارند، روابط عمومی باید در اطلاع رسانی و ایجاد آگاهی در جامعه، سرمایه گذاران بخش خصوصی و همچنین روابط بین الملل، اهداف سازمان خود را اطلاع رسانی کند. این حوزه دارای دو وظیفه اساسی درون سازمانی و برون سازمانی است جمع آوری اطلاعات درون سازمانی از طریق جمع بندی دستورالعمل ها، اهداف، وظایف و چارت سازمانی، آئین نامه کارگروه ها و کمیسیون ها امکان پذیر بوده و همچنین در بعد برون سازی استفاده از ظرفیت سازمان های مافوق و نظارتی، شبکه های اطلاع رسانی، اصحاب رسانه و افکار عمومی مهم به نظر می رسد تا ازاین طریق بتوان اطلاعات بدست آورد.

تحلیل محتوای اخبار و گزارش های مربوط به سازمان، برقراری ارتباط با سازمان های دیگر، تعامل با رسانه ها، ایجاد ارتباط و تعامل با مجامع دانشگاهی، افزایش سواد رسانه ای در جامعه و ارتباط با سازمان های علمی و بین المللی از جمله مهمترین این وظایف هستند.

یکی از مهمترین و بهترین راهکارها برای ارتقای سطح دانش و بینش تخصصی افراد در حوزه کاری مربوطه برگزاری سمپوزیوم های علمی و تخصصی است.

روابط عمومی و ارتباطات باید برنامه ها و فعالیتهای خود را به سمت مفاهیم و نظریات علم روابط عمومی و ارتباطات سوق دهند تا در حوزه روابط عمومی و اطلاع رسانی تحولی قابل قبول صورت پذیرد.
 
 ضرورت یکپارچه سازی فعالیت های روابط عمومی
روابط عمومی یکپارچه جایگاهی است که باید بتواند عامل پیوند انسان‏ ها و تعامل بین ارتباط دهنده و ارتباط گیرنده باشد. روابط عمومی یکپارچه با برقراری ارتباط مناسب، قدرت هر سازمانی را در تبادل نظرات افزایش می ‏دهد و راه را از بیراهه جدا می‏ کند. با ایجاد ارتباط، نظرات جدید شکل گرفته و عامل مهمی از درک و تفاهم متقابل را بین بخش ‏های مختلف جامعه بوجود می ‏آورد.

 

روابط عمومی عامل و جایگاهی پویا است که می ‏تواند هر لحظه با توجه به وقایع پیرامون خود شکل جدیدی به خود گرفته و رفتار جامعه خود را تجزیه و تحلیل و بین اعضای مختلف جامعه ارتباط منطقی برقرار کند. روابط فرهنگی اقتصادی اجتماعی را تجزیه و تحلیل کرده و با استفاده از ضوابط حاکم بر استانداردهای اخلاقی از آن‏ها به نفع ایجاد رابطه ‏ای اصولی بهره‏مند شویم. با ایجاد یک روابط عمومی یکپارچه می توان فعالیت‏ های سازمانی را مدیریت کرد و با کسب اطلاعات صحیح با جدا کرد سره از ناسره و نشان دادن راه مستقیم از رفتن به بیراهه و طولانی کردن فعالیت ها جلوگیری و راه را برای توسعه سازمانی فراهم می‏ کنیم.

 

برای روابط عمومی، وظایف متعدد و متنوعی از سوی صاحب‏نظران و دست‏ اندرکاران مطرح شده است ولی نکته جالب توجه در اکثر وظایف و تعاریف ارایه شده، همان بحث ارتباط و پیوند با مردم و جامعه است. روابط عمومی یکپارچه با استفاده از ابزارهای مناسب رسانه ه‏ای و دسترسی به اطلاعات شفاف و دقیق می‏ تواند به ابزاری کارآمد در راستای اطلاع رسانی و آگاهی بخشی دست یابد. در واقع مهندسی رسانه تنها از طریق دست‏یابی به اطلاعات یکپارچه، همسان و بروز دست‏ یافتنی است.
 
ضرورت کسب ابزار سواد آینده و هوشیاری محیطی
البته می توان خارج از اصول مطروحه آینده پژوهی به ابزارهایی نیز جهت رسیدن به این مهم اشاره داشت ابزار سواد آینده یا همان هوشیاری محیطی و در نظر داشتن شرایط پیرامون و یا هوشیاری فنی در راستای شناسایی متغییر های محیطی، شناسایی کارکردهای هر یک از متغییرها و نهایت شناسایی روابط متغییر ها و در ادامه نیز می توان به هوشیاری سیاسی و اجتماعی نیز اشاره داشت . یک سازمان یا موسسه و یا شرکت نیازمند شناخت محیط پیرامون و درون خود است تا بتواند خدمات خود را به جامعه ارائه نماید.

 

بدون شناختن محیط درونی و بیرونی نمی تواند موقعیت خود را در جامعه ای که فعالیت دارد بشناسد. محیط درونی سازمان به مواردی اطلاق می گردد که تامین و یا حل و فصل آنها به داخل و عوامل داخل سازمان مربوط می شود و از خارج سازمان تاثیر نمی پذیرد و تاثیر کمی دارد. محیط بیرونی سازمان به موارد و عواملی اطلاق می شود که مربوط به خارج از سازمان بوده و مدیر سازمان تاثیری درتغییر و یا تبدیل آنها ندارد.

شناختن محیط های مذکور و تحلیل آنها از امور روابط عمومی محسوب می گردد و این فرض و تفکر که روابط عمومی را فقط تبلیغات و یا انتشارات می دانند اشتباه و خطا است. بلکه تبلیغات و انتشارات و برگزاری انواع جلسات و کنفرانس ها و گرد همایی ها جز کوچکی از کار روابط عمومی محسوب می گردد.

۴ . پیشنهادات
· برگزاری دوره های آموزشی مناسب از قبیل برنامه ریزی استراتژیک در روابط عمومی، اصول و تکنولوژی های نوین درروابط عمومی، مسئولیت اجتماعی در روابط عمومی، استاندارد سازی فعالیت های روابط عمومی، پژوهش و مطالعات اجتماعی در روابط عمومی، کارگاه مدیریت روابط عمومی پیشرو MPPR
· اجرای مطالعات و پژوهش های اجتماعی اولویت دار و ارائه نتایج به تصمیم گیران سازمان
· اصلاح ساختار سازمانی روابط عمومی درجهت پاسخگویی به نیازهای جدید
· توسعه و بکارگیری فنون و ابزارهای نوین ارتباطی و اطلاع رسانی و بهره گیری کامل از شبکه های اجتماعی
· مطالعه و تجهیز نیروی انسانی به جهت افزایش خلاقیت و نوآوری در امور
· تصویب و تبیین برنامه راهبردی و برنامه های عملیاتی بر اساس چشم انداز و داشتن یک برنامه مدون
· تلاش در جهت ایجاد همگرایی، یکدلی و تفاهم هرچه بیشتر بین کارکنان و مدیران و ایجاد فضای اعتماد
· اقتضایی بودن و بروز نگاه داشتن دانش حرفه ای اعضا و مهارت های ارتباطی و ادراکی
· لزوم بازنگری و مهندسی مجدد دراهداف و وظایف روابط عمومی
· پیشگویی و پیش بینی مسائل و مشکلات و فوریت های خاموش سازمان که منجر به ایجاد چالش و یا بحران خواهد شد
· تلاش در جهت ایجاد یک فضای همبستگی و تعامل قوی درون و برون سازمانی به جهت افزایش بهره وری
· تشکیل و برگزاری اتاق فکر جهت کارگزاران روابط عمومی
 
۵ . نتیجه گیری
روابط عمومی هر زمان بعنوان دروازه ای برای مخاطب و مشتری برای ورود به سازمان بوده و باید طوری عمل نماید که نهادها و سازمان ها بعنوان پناه و ملجا مردم و مخاطبان محسوب شوند .امروز درروابط عمومی نوین نقشهای جدیدی برای روابط عمومی این هنر ارتباطات متصور است از نقشهایی مثل آینده نگری, بحران ستیزی, اعتبار سازی گرفته تابرجسته سازی و مشارکت در تصمیم گیری و نهایت امر مهندسی انسانی که دراین بین نقش آینده نگری یا به عبارتی آینده سازی و آینده پژوهی از اهمیت و اولویت ویژه ای برخوردار می باشد. آینده سازی و آینده پژوهی دردنیای درحال تغییر امروز باید مورد توجه متخصصان روابط عمومی باشد و روابط عمومی در نقش دیده بان باید آینده نگر بوده و اقتضایی عمل نماید.

براساس نقطه نظرات متخصصان این حوزه چیزی فراتر از سند چشم انداز و نهایتا برنامه ریزی کاربردی و راهبردی محسوب شده و نیازمند اصول و قوانینی مترتب می باشد اصولی که از آن طریق بتوان بحث آینده پژوهی درروابط عمومی نقش پررنگ تری به خود گیرد.

 

نقش آموزش بعنوان اولین اصل روابط عمومی آینده نگر همواره با امعان نظر به تغییرات و سبک های مدیریتی متنوع مورد نیاز بوده و منجر به خلاقیت و تقویت توانایی متخصصان و کارگزاران عرصه روابط عمومی خواهد شد , اصل پژوهش به جهت بحث برنامه ریزی و تولید و افزایش دانش نیز از اصول قابل تامل می باشد بطوریکه اصل سوم یا همان برنامه ریزی به دو صورت بلند مدت، استراتژیک و راهبردی و کوتاه مدت، کاربردی نشات گرفته از اصل پژوهش می باشد که در نظر است وضع موجود را به وضع مطلوب سوق دهد.

اما شاید بتوان مهم ترین اصل از اصول روابط عمومی آینده نگر را مسئولیت اجتماعی دانست مسئولیتی که سازمانها برای ماندگاری خود باید به انتظارات و خواسته های ذی نفعان سازمان توجه نمایند در این اصل بنگاه ها و شرکت ها علاوه بر مباحث اقتصادی و مالی باید به بحث مسئولیت اجتماعی هم توجه ویژه ای نمایند و می توان اینگونه عنوان داشت که مسئولیت اجتماعی مجموعه وظایف و تعهداتی است که بنگاه یا سازمان درجهت حفظ, مراقبت و کمک به جامعه ای که در آن فعالیت میکند انجام می دهد و مسئولیتی است که شرکت در قبال جامعه, انسانها و محیطی که در آن است برعهده دارد و این مسئولیت نیز لازمه رسیدن به توسعه پایدار است. اصل مهم بعد در روابط عمومی آینده نگر اخلاق است بطوریکه عنوان می شود اساس فعالیت روابط عمومی بر پایه اخلاق , صداقت و درستی شکل می گیرد.

روابط عمومی ها به عنوان وجدان بیدار جامعه و کسانی که در تصمیم گیری های سازمان موثر هستند باید با بصیرت و بینش, بی اخلاقی ها و عملکرد های نادرست را به گونه ای شایسته مطرح کنند و برای رفع آن اهتمام ورزند از جمله ارزش های اخلاقی قابل تامل در روابط عمومی می توان به مسئولیت پذیری, انصاف, بی طرفی، شرافت مندی, عزت نفس و سعه صدر و غیره اشاره داشت.

 

 آخرین اصل از یک روابط عمومی آینده نگر یا آینده پژوهی در روابط عمومی اصل حرفه ای گرایی است اصلی که به نوعی پوشش دهنده سایر اصول این حوزه محسوب می شود بطوریکه فرد حرفه ای باید دارای برنامه و هدف روشن, دانش و تخصص و صفتهایی از قبیل شایستگی, احترام و درستکاری و روحیه پاسخگویی باشد.

هدف از آینده نگری  محاسبه یا پیشگیری از رویدادها یا شرایط آتی است. آینده نگری کمک می کند تا شرایط آینده را به خوبی بشناسیم و برای مشکلاتی که در راهند چاره اندیشی کند به بیان دیگر هدف اصلی آینده نگری کسب آگاهی درباره رخدادهای نامعلومی است که احتمالا در آینده روی خواهد داد درمجموع لازمه رسیدن به یک روابط عمومی آینده نگر و یا آینده پژوهی مستلزم تامین عواملی می باشد.

۶ . منابع
·  شبکه روابط عمومی / رسانه ای برای روابط عمومی / WWW.SHARA.IR
·  روابط عمومی / دکتررضا امینی / تهران / دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی
·  راهبردهای عملی در روابط عمومی / هوشمند سفیدی
·   سایت کارگزار روابط عمومی ایران / WWW.IRANPR.ORG
·   کتاب اخلاق در روابط عمومی / نوشته فیلیپ سیب ترجمه عباس قنبری
·   پورتال جامع علوم انسانی / WWW.ENSANI.IR
·   پایگاه تخصصی نور /  WWW.NOORMAGS.IR