نیسان آبی // این بار با هواپیمایی آسمان// تا چه اندازه به خطوط هوایی داخلی برای رونق کسب و کار، تجارت، توریسم و … امیدوار باشیم؟

دکتر آرمان احمدی زاد:  چندماه پیش به دنبال تنش میان ترکیه و روسیه ، فعالان بخش توریسم از سرازیری مسافران روس به ایران خبر دادند و من همان موقع اشاره کردم به دو دلیل نبود زیرساختهای مناسب برای حمل و نقل و هتلداری و وجود برخی قوانین و محدودیتهای داخلی این اتفاق نمی افتد که اکنون هم دیدیم نیافتاد. برای تایید این ادعا نیز نمونه کوچکی را اشاره کردم به دوستان که در بخش نیسان آبی بد ندیدم که مطرح شود. در شهریورماه امسال چند بار از خطوط هوایی داخلی استفاده کردم که واقعا واژه نیسان آبی برای خطوط هوایی داخلی برازنده است و برای این بخش کافه بازاریابی ارسال کردم. چند بار تاخیر یک الی ؟ساعته، برخورد بد مهمانداران، کیفیت پایین هواپیما، نرخ های بالا (که اگر نگاهی بیاندازیم قیمت های سفرهای داخلی با قیمت های جهانی تفاوتی  نمی کند و با وجود انعطاف قیمت گذاری خطوط هوایی خارجی با فرض یکسان بودن کیفیت که اینگونه هم نیست ، خطوط هوایی خارجی با ارزش تر و ارزان تر است) که دیگر معمول شده است که مجددا تجربه نمودم اما نکته جالب اتفاقی بود که در اخرین سفر پیش اومد خط هواپیمایی شرکت آسمان(که در بین خطوط داخلی این خط با تابان و زاگرس نوبرند) بود.

صبح ۲۳ شهریور ساعت ۸ صبح پرواز بود. شب قبلش داشتم وسایل را جمع و جور می کردم که فردا صبخ بروم فرودگاه که در ساعت ۱۰ شب پیامکی از خط هوایی وزین آسمان آمد (کلی ترسیدم چون از پیامک هایش تجربه خوبی نداشته  ام)  و اطلاع داده بود پرواز با یک ساعت تاخیر است و ساعت ۹ تشریف بیاورید فرودگاه (نفسی کشیدم گفتم باز هم خوبست اطلاع دادند) اما قضیه به اینجا ختم نشد . صبخ به فرودگاه رفتم تا پرواز کنم و به امورات برسم به جلسات و … که هماهنگ نموده بودم که یک ساعت قبل از پرواز که برای دریافت کارت پرواز رفتم اطلاع آمد که پرواز کنسل شد. بازهم کنسل شدن ، چرا حالا کنسل ؟  گفتند مشکل هوا و نقص فنی و اینها نیست. کنسل شده. بنده هم که عادت کردم به این قضایا و تمام برنامه هایم به هم ریخت. بقول یکی از ذوستان عزیز برای ما ایرانی ها که عمرمان را فنا گذرانده ایم و انسان های بی برنامه ای هستیم شاید این کنسل ها و تاخیر ها تاثیری بر زندگیمان نداشته باشد (که البته برای من داشت و نمی دانم تاوان این خسارت های سنگین را چه کسی باید بدهد؟ حق و  حقوق مسافر هم که مهم نیست و حتی در قانون به پذیرایی ساده بسنده شده و در کل ما که مهم نیستیم) واقعا با این وضعیت اسفناک بیزنس من خارجی، توریست خارجی و… با فرض نبود محدودیت های دیگری امیدی به کسب و کار و سفر در کشور دارند؟ وقتی توانایی اداره خطوط ساده هوایی و زمینی و … را نداریم چگونه انتظار رونق کسب و کار و تجارت و سرازیر شدن مسافران خارجی را داشته باشیم. از نظر من ، ما اصلا را را گم کرده ایم و خودمان هم نمی دانیم چه می خواهیم. بازارها را بسته ایم و اجازه رقابت به خط هوایی خارجی ، خودروساز خارجی، پزشک خارجی ، مشاور خارجی ، سرمایه گذار خارجی و حرفه ای را به بهانه حمایت از تولید داخلی نمی دهیم و خودمان هم نمی توانیم انجامش دهیم. چرا در چیزی که مزیت! داریم سرمایه گذاری نمی کنیم و در چیزی که مزیت نداریم سرمایه گذاری می کنیم. نمی دانم تا کی با مدیریت وارونه آرزوی رونق کسب و کار در کشور و بهبود اوضاع اقتصادی را داریم؟

تجریه شما از خطوط هواپیمایی چیست؟ به ویژه خط هوایی آسمان

عضویت در خبرنامه