Take a fresh look at your lifestyle.

روابط عمومی در دوره استعمار

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا) یک انحراف بی دقت در مسیر تاربخ روابط عمومی دروغ های موجود در برخی از اغراقات است که اغلب حتی قابل قبول نیست، چیزی که به اصطلاح امروزی ما با ارتقاء حقیقی همراه شد.


“اریک سولوادسون” یک سرزمین خالی از سکنه یخی و برفی را در اقیانوس اطلس شمالی کشف کرد. با تشخیص قدرت کلمات، او نام آن را گرینلند گذاشت تا مهاجرانی را جذب کند که در سال ۹۸۵ رهبری شان می کرد. این نام در واقع گمراه کننده بود، برای این که یخ تنها چند ماه در سال حتی در سرزمینهای ساحلی جنوبی ذوب می شد.


در سال ۱۵۸۴، “سر والتر رالی” گزارشهای درخشانی را در مورد جزایر رونوککارولینای شمالی امروزی به انگلستان ارسال کرد. در مقایسه با انگلستان، این سرزمین جدید زمینهای بهتر، درختان بزرگ و برداشتهای فراوان و همچنین هندی های دوست داشتنی را داشت، به همین دلیل او قصد داشت دیگر مهاجران را برای پیوستن به اولین مستعمره بریتانیا در آمریکای شمالی متقاعد کند. اما ارتقاء اغراق شده گسترده، در حالی که موفق به جذب مهاجران و حامیان مالی شد، با واقعیت مطابقت نداشت. این جزیره عمدتا مرداب بود، غذا کم بود، بیماری شایع بود، و مستعمره طی دو سال رها شده بود. ویرجینیا مستعمره ها را در هر دو تعداد جزوات تبلیغاتی و در درجه ای اغراق درون آنها هدایت کرد.


در تلاشی دیگر برای تشویق استعمار اروپایی در دنیای جدید، کاشفان اسپانیایی و فاتحان، بازگشت گزارش اشتیاق آمیز سرچشمه جوانان فلوریدا و هفت شهر طلا در مکزیک را به اسپانیا فرستادند. هر چند آنها هرگز هیچ کدام از آن دو را نیافتند، داستانهای شان به مهاجرت تکان دهنده به آمریکا کمک کرد.


بعدها مطبوعات در ایالات متحده آمریکا، گسترش چشمگیری را در غرب با ارائه دیدگاه قابل ستایش زندگی در مرز به نمایش گذاشت. افسانه دیوی کراکت (سمت راست) و داستان های بعدی در مورد فاجعه جین و بوفالو بیل کودی در میان پیامهای قانع کننده برای گسترش تشویق شکل گرفته بود. راه آهن اقیانوس آرام جنوبی تبلیغاتی را برای ترویج کالیفرنیا به کار گرفت. شرکت های زمینی تبلیغ کنندگانی را برای جذب مهاجران از مؤسسات استخدام کردند و دولت طالقان طلای کالیفرنیا را جهت ترویج افکار عمومی برای جنگ علیه مکزیک سوق داد. در سال ۱۸۸۰، راه آهن برلینگتون کمتر از ۴۰،۰۰۰ دلار برای ترویج فروش زمین غرب، که تقریبا ۱۷ میلیون دلار درآمد داشت، صرف کرد. راه آهن شمال اقیانوس آرام، در عین حال، کمک های زمین را برای جانبازان جنگ داخلی در طول مسیرش در دشت های شمالی و کوهستان ارتقاء داد. حتی سازمان هایی را استخدام کرده و تبلیغات روزنامه ای را در آلمان، اسکاندیناوی و هلند برای جذب مهاجران اروپایی انجام داد.


می توان تصور کرد که نسل های آینده با اغراقات مشابهی در مورد زیرزمین ها ی مستعمره ویا اولین سکونت در ماه برخورد خواهند کرد.خوشبختانه متخصصان روابط عمومی در آینده کنترل کمکی بیشتری نسبت به برخی از پیشگامان پیشین خود خواهند داشت.

 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)


 

 

 

 

 

 

 

 

عضویت در خبرنامه

نظرات بسته شده است.