لباس فرم سازمانی و ایجاد هویت سازمانی

لباس فرم سازمانی و ایجاد هویت سازمانی
افرادی که از رضایتمندی شغلی برخوردار هستند و رابطه خوبی با محل کار خود دارند از لباس فرم سازمانی خود لذت برده و آن را عاملی برای همرنگ سازی کارکنان می دانند. پوشش یکسان باعث از بین رفتن تفاوت های طبقاتی رایج در لباس های کارکنان شده و کارکنان از هر طبقه و گروه با لباسی یکسان در محیط کار خود حضور پیدا می کنند، از این رو هویت فرد به صورت گروهی و سازمانی و از طریق پوشش همسان مشخص می شود.

لباس فرم
در جوامع متمدن انتخاب افراد باید منطبق با ارزش ها و هنجارهای جامعه باشد که این موضوع خود باعث کاهش حق انتخاب می شود.
مصرف گرایی در جوامع باعث از بین رفتن فرهنگ، اصالت و ارزش های جامعه می شود. یکسان سازی پوشش باعث رواج لباس هایی براساس هنجارها و ارزش های جامعه در محیط های سازمانی می شود که از نشانه های جامعه مدرن است.
پوشش افراد شاغل در این جوامع براساس موسسه محل کارشان است که این باعث ایجاد نوعی وجه تمایز، تشخص و همبستگی بین اعضا می شود.
دکتر محمدباقر علی زاده اقدم جامعه شناس و استاد دانشگاه در این باره می گوید: «لباس فرم سازمانی کارمندان نشانگر ساختار رسمی اداره است که باعث تمایز آن با سایر ساخت های غیررسمی می شود. شکل لباس فرم از طریق مقررات و آئین نامه ها به کارکنان ابلاغ می شود. این لباس نماد شخصیت افراد و هویت سازمانی آنهاست که براساس هنجارها و ارزش های ساخت رسمی شکل گرفته است.
لباس فرم به نوعی خط مرز ساخت رسمی و غیررسمی و اشاعه گر جو سازمانی حاکم است که منجر به تعهد بیشتر کارمندان می شود.»
دکتر حسین یعقوبی روانشناس و استاد دانشگاه در این باره می گوید: «لباس ها دارای نمادهایی هستند که از طریق آن پیام هایی را به مخاطب می رسانند و نوع لباس پوشیدن فرد نیز نشانگر شخصیت اوست. لباس یکسان باعث می شود که تفاوت های شخصیتی افراد مشهود نبوده و همه با یک نگاه نگریسته شوند.»

دکتر علی زاده اقدم معتقد است: «یکسان سازی پوشش در سازمان ها باعث می شود که فرد با سایرین در یک ردیف قرار گرفته و لباسی همسان با سایرین بر تن کند. در این صورت رده شغلی باعث تکبر یک گروه و تحقیر گروهی دیگر نشده و همسانی پوششی در محل کار باعث ایجاد هدفی یکسان برای کارکنان خواهد شد.»
وی در ادامه می افزاید: «یکی از تبعات مصرف گرایی، تنوع طلبی است. یکسان سازی پوشش باعث جلوگیری از تنوع طلبی می شود، اگر همسان سازی لباس در محیط کار وجود نداشته باشد فرد از طریق جنس، مارک و نوع لباس تمایزهای طبقاتی و شخصیتی را حس نکرده و یکسان سازی پوشش باعث می شود که ارباب رجوع با سمت سازمانی فرد در تماس باشد و نه با شخصیت و طبقه اجتماعی او.
همسان سازی لباس در محیط کار مصرف گرایی در سطح جامعه را از بین برده و دیگر وقت کارکنان به توجه و دقت در مارک، رنگ و مدل لباس های همکاران معطوف نمی شود.
یونیفرم منجر به القای مسئولیت به اعضا و ایجاد شخصیت حقوقی برای آنها می شود.
لباس فرم سازمانی و فرهنگ
یکسان سازی پوشش در محیط کار اگر براساس هنجارهای فرهنگی و مذهبی باشد، خود عاملی در جهت حفظ فرهنگ ملی، بومی و مذهبی خواهد بود. برای اجرای این طرح باید همه عوامل فرهنگی، اجتماعی، عرفی و روانی در نظر گرفته شود.
دکتر علی زاده اقدم در این باره معتقد است: «وقتی بازارهای مصرف کشور روی سایر کشورها باز می شود، کالاهای بیگانه با فرهنگ خاص خودشان وارد کشور شده که این باعث تهدید فرهنگ بومی می شود. کشورهای صنعتی با در دست گرفتن بازارهای جهانی نه تنها کالاهای خود را به فروش می رسانند، بلکه از این طریق با جهانی سازی فرهنگی، فرهنگ کشور خود را به سایر کشورها صادر می کنند. در چنین شرایطی ما باید با راهکارهایی صحیح از فرهنگ ملی و بومی خود دفاع کنیم.»
دکتر مرادی نیز در این باره می افزاید: «ایران کشوری با تنوع اقوام و فرهنگ های غنی است. با تقویت فرهنگ اقوام و استفاده از پوشش های بومی می توان در مقابل هجوم لباس های غربی ایستادگی کرد. لباس های کردی، آذری، ترکمن، بلوچ و… از لحاظ رنگ، دوخت و مدل می توانند الهام بخش بسیاری مدل های لباس برای استفاده در سطح جامعه باشند.»
در پایان باید گفت یکسان سازی پوشش در محیط های کار باعث می شود که افراد دیگر نه با شخصیت خودشان، بلکه به عنوان عضوی از سازمان در ارتباط با مردم قرار گیرند.
لباس فرم نشانگر هویت سازمانی افراد شاغل در آن است. انتظار ارباب رجوع از افراد انتظار از پوشش آن نهاد است و کارکنان باید رفتاری در شان سازمان ارائه دهند.

لباس فرم در ادارات
مصرف گرایی و سرازیر شدن پوشاک وارداتی به کشور باعث به وجود آمدن پوشش ها و مدهایی مغایر با اصول و هنجارهای جامعه در میان جوانان شده است. یکی از مهمترین ارزش های حاکم بر جامعه ما که نشات گرفته از فرهنگ ملی و مذهبی است، با ایجاد پوشش یکسان منطبق بر معیارهای اسلامی در ادارات و سازمان ها می تواند مروج عفاف، پاکی و مصونیت افراد باشد.
دکتر محمد مرادی مردم شناس و استاد دانشگاه در این مورد می گوید: «در مورد مقوله پوشش نه تنها برای زنان، بلکه برای مردان نیز باید تدابیری اندیشیده شود تا از آن طریق لباس های مناسب محیط کار براساس موازین شرعی و عرفی تهیه شود.
حجاب اسلامی برای بانوان ایرانی از ارزش های دینی و انقلابی جامعه است که زنان در پرتو آن از امنیت بهره مند خواهند شد. این امر باعث جلوگیری از تبلیغات مخالفین حجاب نیز خواهد شد. معیاری دینی در این رابطه باید دقیقاً اجرا شود و جایی برای بدعت ها و تحمیل سلیقه های شخصی باقی نماند.»

رنگ لباس فرم ادارای
لباس های فرم سازمان ها نباید براساس رده شغلی رنگ های متفاوتی داشته باشند. این موضوع باعث برتری و کهتری افراد می شود. از لحاظ فرهنگی پوشیدن بعضی از رنگ ها به دلیل جلب توجه در محیط های کار مناسب نیست. رنگ لباس های فرم باید براساس عرف و آداب رسوم جامعه باشد. دکتر مرادی در این باره معتقد است: «برای پوشش مشترک بهتر است از رنگ هایی که تاثیر مثبت در روحیه افراد دارد استفاده شود. مدل و دوخت لباس باید راحت و مطابق با معیارهای اسلامی باشد. اگر برای مشاغل مختلف رنگ های متفاوتی در نظر گرفته شود نوعی تمایز در تخصص ها نیز در سطح جامعه مشهود است. همه این اقدامات باید از طریق روش های علمی و با رضایت مردم صورت گیرد تا استحکام بیشتری داشته باشد.»

عضویت در خبرنامه