داستان موفقیت نایک

نایک که ابتدا «Blue Ribbon Sports RBS» نام داشت در سال ۱۹۶۴ میلادی توسط فیل نایت و بیل باورمن تاسیس شد. فیل نایت یک دونده از اهالی پورتلند بود که زیر نظر مربی خود، بیل باورمن، آموزش دو و میدانی می‌دید. بیل باورمن به دنبال راه‌هایی بود که در اوقات فراغت شاگردش، کارایی او و کیفیت کفش‌هایش را بهبود بخشد.

او ترکیبات مختلف را امتحان کرد ولی هیچ‌کدام چندان موفق نبودند. در همین حال فیل نایت تصمیم گرفت تا مدرک MBA خود را در رشته امور مالی از دانشگاه استنفورد بگیرد. در آن جا این پیشنهاد به ذهن او رسید که تولید کفش در ژاپن به خرده‌فروشان در مسیر رقابت با برند‌های آلمانی با سابقه و قدیمی کمک خواهد کرد.

کسی به پیشنهاد‌هایش گوش نداد تا اینکه او خود تصمیم گرفت با وارد کردن کفش از این کشور در محل زندگی خود آنها را بفروشد. او سعی کرد نخستین خریدار کفش‌ها، مربی سابقش یعنی باورمن باشد اما این مربی علاقه‌مند به همکاری با او بود بنابراین آنها عزم خود را جزم کردند تا به‌طور مساوی در این زمینه به مشارکت با یکدیگر بپردازند. اگرچه این کسب‌وکار به آهستگی کلید خورد اما تا سال ۱۹۶۵ میلادی درآمد آنها به رقم چشمگیر ۲۰ هزار دلار رسید.

حالا دیگر آنها در صدد بودند تا خط تولید مخصوص به خود را راه بیندازند. پس از سال‌ها تلاش و پشتکار، در سال ۱۹۷۱ میلادی آنها ایده ساخت یکسری کفش‌های ورزشی سبک را مطرح کردند که چندین برآمدگی نوعی قابلیت کشش را در آنها به وجود می‌آورد.

این کفش‌ها برای نخستین‌بار در سال ۱۹۷۲ میلادی در مسابقات دو و میدانی ایالات متحده آمریکا عرضه شدند. نخستین سفیر برند، استیو پرفانتین بود که در دوران تحصیل در دانشگاه از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ میلادی، هفت بار رکورد آمریکا از دوی ۲ هزار متر تا ۱۰ هزار متر را شکست. اندکی بعد، آنها فناوری «Nike Air» را در سال ۱۹۷۹ میلادی به جهانیان معرفی کردند.

به موجب آن، جایگاه نایک به‌عنوان یک رقیب موفق ارتقا یافت. رشد فراوان نایک در این مرحله منجر به عرضه عمومی اولیه اوراق بهادار آن تا پایان سال ۱۹۸۰ میلادی شد. به‌زودی این برند در میان طرفداران تناسب اندام محبوبیت زیادی را یافت. در ادامه تا سال ۱۹۸۲ میلادی آنها به بزرگ‌ترین تامین‌کننده کفش‌های ورزشی در آمریکا تبدیل شدند.

لوگوی برند نایک به شکل یک تیک قوس‌دار جای خود را به‌عنوان یک نماد شناخته‌شده در میان خانواده‌های آمریکایی باز کرده بود. در سال ۱۹۸۵ میلادی، آنها دست به طراحی یک جفت کفش با امضایی خاص برای بازیکن تازه‌کار NBA، مایکل جردن، زدند که البته بعد‌ها محبوبیت روزافزون او شکستن رکورد‌های جدید در آمار فروش کفش‌های نایک را در پی داشت.

به‌زودی نایک به سمت طراحی پوشاک و دیگر لوازم جانبی ورزشی تغییر جهت داد. آنها با تیم‌های جهانی مختلف مثل تیم فوتبال برزیل و تیم‌های فوتبال مردان و زنان آمریکا قرارداد بستند. در سال ۱۹۹۶ میلادی، نایک بار دیگر به عقد قراردادی به مبلغ در مجموع سالانه ۵ میلیون دلار با بازیکن نوپای دنیای گلف، تایگر وودز، روی آورد.

نایک همچنان نسخه‌هایی جدید از کفش‌های خاص خود را ارائه می‌دهد. آنها در سال ۲۰۰۰ کفش‌های «Nike Shox» خود را عرضه کردند که به خوبی مورد استقبال عموم مردم جهان قرار گرفت. امروزه نایک به‌عنوان یک امپراتوری بزرگ ورزش‌های گوناگون نظیر تنیس، بیسبال، فوتبال، کریکت و سایر رشته‌های ورزشی را پوشش می‌دهد.

تمایل باورمن به کشف یک راه‌حل بهتر و نوآوری فیل نایت در زمینه کسب و کار موجب شد تا نایک جایگاه یکی از سودآور‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شرکت‌ها روی کره زمین را به دست آورد. در سال ۲۰۱۲، رقم درآمد سالانه آن بیش از ۲۴ میلیارد دلار بود. نایک بیش از ۴۴ هزار نفر کارمند دارد. ارزش این برند به تنهایی حدود ۱۰ میلیارد دلار است. نوآوری‌های مداوم و سرمایه‌گذاری‌های به موقع، موفقیت نایک و صد‌های میلیون دلار سود سالانه را برای این شرکت به بار آورده است.

عضویت در خبرنامه