پولدارها کمتر از بی پولها در جمعها دیده میشوند
بهتازگی دو مطالعه در دانشگاه Emory و دانشگاه Minnesota با هدف ارزیابی ارتباط بین میزان ثروت و میزان اجتماعی بودن افراد انجام شده است.
براساس نتایج این مطالعه، هرچه افراد ثروتمندتر باشند، کمتر اجتماعی هستند. دانشمندان برای انجام این مطالعه دو دسته بزرگ از دادهها را مورد بررسی قرار دادند: دسته اول یک گروه ۳۰هزار نفری و دسته دوم یک گروه ۹۰هزار نفری که بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ مورد پرسش قرار گرفتند. در این بررسی از پرسششوندگان خواسته شد تا هم میزان درآمدشان و هم زمانی را که برای ارتباط با دوستان و نزدیکانشان صرف میکنند، مشخص کنند.
این محققان به فاکتورهایی چون نحوه زندگی و مراقبت از کودکان در این خانوادهها نیز توجه کردند تا مطمئن شوند که مثلا خانوادههای کمدرآمد زمان چندانی را با بستگان و دوستانشان سپری نمیکنند چون پول کافی برای تامین هزینه خانواده خود یا پرستار کودک را ندارند.
نتایج این تحقیق نشان داد که اقشار پردرآمد حتی کمتر از کمدرآمدها بعدازظهرها در جمعها شرکت میکنند و سهم کمی برای ارتباط با دیگران قائل هستند. یکی از این تحقیقات بهصورت اختصاصی نشان داد که اقشار پردرآمد که دارندگان حدود ۱۲۵هزار دلار درآمد تعریف میشوند، ۲۱۷ روز از سال را با دوستان و بستگانشان میگذرانند. این درحالیاست که اقشار کمدرآمد که با درآمد ۴۰هزار دلار در سال تعرف میشوند، ۲۲۳ روز از سال را با دوستان و خویشاوندان خود میگذرانند.
در همین حال، تحقیق دیگر نشان داد اقشار پردرآمد که با درآمد حدود ۱۰۵ هزار دلار تعریف میشوند، ۱۰ دقیقه بیشتر از کمدرآمدها که با درآمد حدود ۱۲هزار دلار تعریف میشوند، تنها هستند. جالب اینجاست که وقتی محققان افراد را به دستههای اجتماعی تقسیم کردند، مشخص شد که پردرآمدها با خویشاوندان خود وقت کمتری نسبت به دوستانشان میگذرانند.
اینکه چرا پولدارها وقت کمتری را با خانواده و بستگان خود میگذرانند مشخص نیست اما محققانایدههایی دراینباره ارائه دادهاند.
برای مثال بیانچی، یکی از محققان میگوید: برخی از ما حالا میتوانیم بعضی خدمات را که قبلا از خانواده دریافت میکردیم با پرداخت پول از سیستمهای پیشرفته دریافت کنیم. یک سیستم هشداردهنده در خانه را درنظربگیرید که میتواند در نبود شما از خانه محافظت کند و دیگر نیازی به حضور یک نفر دیگر در خانه نیست. بهگفته بیانچی، پولدارتر شدن آمریکاییها باعث شده تا آنها «فردگراتر» شوند. بهعبارت دیگر، پولدارترها کمتر تمایل به گذران وقت با دیگران و حضور در فضاهای اجتماعی دارند.
در این میان توجه به دو نکته مهم ضروری است؛ اول اینکه محققان اذعان دارند که نمیتوان با قاطعیت گفت درآمد بالا باعث حضور کمرنگتر در اجتماعی میشود و تنها قطعیت این است که این دو موضوع با هم در ارتباط هستند. دوم اینکه این بررسیها با «تنهایی» افراد کاری ندارند.
تنهایی با گذران وقت در تنهایی تفاوت زیادی دارد. بنابراین این یافتهها لزوما به معنی بدبخت شدن آدمهای تنها نیست. همزمان به ذهن سپردن این یافتهها میتواند برایتان ارزشمند باشد تا وقتی پولدار شدید به کارتان بیاید. اگر گذران وقت با خانواده و آشنایان در آن زمان هم کاری ارزشمند برایتان باشد، پس مطمئن خواهید بود که پول بر روابط و وابستگیهای خانوادگیتان تاثیر منفی نداشته است.